Cargo

Personagegedreven vissersdrama

Na Bevergem slaan Gilles Coulier, Wouter Sap, Tom Dupont en Gilles De Schryver opnieuw de handen in elkaar voor Cargo, een film over het leven van drie ruwe Oostendse vissersbonken. Wat we te zien krijgen, is een degelijke en goed gemaakte Vlaamse film, maar het niveau van Bevergem halen ze net niet.

Blijven vissen

11.-CARGO — Chiel Vande Vyvere & Sam Louwyck

Jean en zijn vader gaan dagelijks de zee op om te vissen. Echt lucratief kun je hun beroep niet noemen, maar ze doen het graag en daar gaat het om. Hij woont samen met zijn zoontje Vico en zijn broer Francis. Als pa op een dag overboord valt en in een coma geraakt, krijgt Jean maar geen lening los om verder te gaan met het bedrijfje van zijn pa. Dan duikt ook hun jongere broer William op. Hij heeft een tijdje in de gevangenis gezeten en is niet meer welkom bij zijn broer Jean. Ondanks hun totale onmacht om met elkaar te communiceren, moeten de broers op zoek naar een manier om te kunnen blijven vissen…

Kris Dewitte — Sebastien Dewaele, Sam Louwyck, Chiel Vande Vyvere & Wim Willaert

Karakterkoppen

De makers zijn op zoek gegaan naar karakterkoppen om de ruwe zeebonken neer te zetten. Hij vond die in klasbakken Dewaele, Louwyck en Willaert. Louwyck blinkt uit in de rol van de zwijgzame Jean, maar wordt uitstekend geflankeerd door een magnifieke Dewaele en de immer degelijke Willaert. Josse De Pauw is Robert, eigenaar van zijn eigen, groter vissersbedrijf en vriend van de familie. De kleine Chiel Vande Vyvere (Vico) weet zich uitstekend staande te houden tussen al dat acteergeweld. Het is geweldig om zien hoe deze klasbakken zich hun personages eigen maken. Dat moet ook in een film die het hoofdzakelijk van zijn personages moet hebben.

Sfeervol menselijk drama

De sfeer zit van meetaf aan goed. Je kan de zee als het ware ruiken en de prachtige fotografie laat deze kant van Oostende schitterend tot zijn recht komen. De onmacht van de personages om hun gevoelens te uiten, wordt prachtig getoond. De scène, waarin de pa komt te sterven, illustreert dit perfect. Ze slagen er zelfs niet in elkaar te troosten. Zo moeilijk hebben ze het om hun gevoelens te laten zien. De film had wellicht baat gehad bij wat meer vaart, maar los daarvan kan je niet ontkennen dat dit een goedgemaakt, sfeervol menselijk drama is, gedreven door de personages.