Een surrealistische horrortrip!
😀 😀 😀 😦
I belong to the front, you belong to the tail!
Het overkomt me niet zo vaak maar af en toe weet ik niet zo goed wat ik van een film moet verwachten in de bioscoop, zoals van deze Snowpiercer. Ik had al verschillende viersterren-recensies gelezen, maar wist totaal niet waaraan me te verwachten. Ik wist dat het een postapocalyptische actiefilm was die zich afspeelt in een onstopbare trein. Niets kan je echter voorbereiden op hetgeen je hier voorgeschoteld krijgt. Na een mislukt experiment om de opwarming van de aarde tegen te gaan, wordt de aarde het slachtoffer van een nieuwe ijstijd. Een zekere Wilford had net op tijd een trein gebouwd die als een perpetuum mobile rondjes draait rond de aardbol. De gelukkigen die tijdig aan boord raakten, konden zo in leven blijven, want wie naar buiten gaat, vriest bijna ogenblikkelijk dood. De achterste wagons zitten volgestouwd met de lagere klassen, terwijl de voorste wagons gebruikt worden om de decadente leefgewoontes van de rijkere klassen een plaats te geven. U kan het al raden, de bewoners van de achterste wagons komen in opstand. Het begin van een surrealistische trip doorheen de trein…
Wie een actiefilm verwacht, is er deels aan voor de moeite. De film begint wel als een donkere, grimmige postapocalyptische actiefilm, waar de horror nooit veraf is (de straf voor de ongehoorzamen, het gevecht met de bewakers in het donker, enz.). Geleidelijk aan krijgt de film iets surrealistisch en naar het einde toe komt zelfs het existentialisme om het hoekje kijken. Hierdoor hinkt de film wat op twee benen en af en toe lijkt de regisseur de pedalen te verliezen. De film ziet er wel fantastisch uit. Ieder shot zou je bijna kunnen inkaderen. Het is een bevreemdende ervaring, maar wel eentje die intrigeert van begin tot eind. Bij iedere deur die opengaat, zit je vol spanning te wachten op wat zich daar nu weer zou kunnen bevinden. Eén van mijn favorieten is het klasje waar de kinderen gebrainstormd worden om Wilford te verafgoden.
Er wordt ook puik geacteerd. Chris Evans is degelijk als de anti-held van het verhaal. John Hurt is zijn eigen schitterende zelve, maar het is Tilda Swinton die de show steelt met haar over-the-top interpretatie van de rechterhand van Wilford, Mason. Terwijl de rest van de cast behoorlijk natuurlijk staat te spelen, gaat zij hier in overdrive en maakt ze een karikatuur van haar personage. Het klinkt eigenaardig, maar het werkt wel. Leuk ook om Ed Harris nog eens aan het werk te zien, hier in de rol van Wilford.
Snowpiercer bekijken is een bevreemdende ervaring. Bij momenten weet de film niet goed waar hij nu precies naartoe wil, maar het wordt nooit vervelend. Voortdurend zit je je af te vragen wat het volgende nu weer zal zijn dat op je netvlies getoverd wordt. Een aanrader voor wie eens iets anders wil.
Van : Joon-ho Bong
Met : Chris Evans, Tilda Swinton, John Hurt, Jamie Bell, Ed Harris, Luke Pasqualino, Alison Pill, Octavia Spencer, Ewen Bremner, Kang-ho Song & Tómas Lemarquis
Kurt Blogt 