A ghost story

Over de vergankelijkheid van ons bestaan

David Lowery brak door met Ain’t them body saints en kreeg nadien de kans om Pete’s dragon te verfilmen. Hij deed dat meer dan behoorlijk en leverde een plezante film af die mooi binnen de lijntjes kleurt. Met A ghost story gooit hij het over een compleet andere boeg. Hij zocht geld bijeen en contacteerde Casey Affleck en Rooney Mara, met wie hij samenwerkte in Ain’t them body saints. Ondanks het feit dat Lowery hen nauwelijks iets kon betalen, stemden beide sterren toe. Samen maakten ze een interessante, bij momenten wat langdradige en eigenwijze visie op het klassieke spookverhaal.

Casey Affleck & Rooney Mara

Hulpeloos toezien

M. en C. zijn een op het eerste gezicht gelukkig koppel. Hun namen komen we nooit te weten. Zij wil verhuizen, maar hij wil niet. Er is iets dat hem tegenhoudt, iets dat hem bindt aan het huis waar ze wonen. Het noodlot slaat toe en hij komt te sterven, alleen maar om kort erna terug te komen als spook. Vanaf dat moment kan hij niets anders doen dan hulpeloos toezien hoe zij haar verdriet probeert te verwerken. Nog minder dan zijn levende ik heeft hij vat op de tijd en op een dag verhuist zij. Andere mensen komen in de plaats, maar hij blijft want een geest is nu eenmaal onlosmakelijk verbonden met een huis…

Melancholie

Na Manchester by the sea zijn de verwachtingen hooggespannen telkens Casey Affleck zijn opwachting maakt in een film. In deze film krijgt hij echter al heel snel een laken over zijn hoofd met twee gaten waar zijn ogen horen te zitten. Dat is namelijk de manier waarop Lowery het spook voorstelt, zoals het ook vaak in kinderboeken wordt voorgesteld. Ondanks het feit dat we zijn mimiek niet kunnen zien, ontwaren we toch enige melancholie in de verschijning van het spook. Vanop afstand bekijkt hij wat er gebeurt en slechts af en toe uit hij zijn frustratie. Dat het naar menselijke normen wel heel lang duurt voordat hij reageert, lijkt één van de boodschappen te zijn van Lowery. Eenmaal je dood bent, heb je nog minder vat op de tijd dan de levenden. De tijd vliegt voorbij en het spook kan niet anders dan lijdzaam en machteloos toezien hoe hij alle grip op de werkelijkheid verliest.

Rooney Mara & Casey Affleck

Prachtige muziek

Lowery kiest ervoor om met lange onafgebroken shots te werken, waardoor de film wel heel langzaam op gang komt. Het gaat tergend traag vooruit, maar dat is ook zo voor het spook. Pas beetje bij beetje komt het mysterie op gang en lijkt het bijna een thriller te worden. Maar ook dan laat Lowery zich niet verleiden tot bruuske camerabewegingen. Net als het spook blijft hij vanop een afstand toekijken hoe het mysterie zich ontspint. Eén van de hoofdrollen in de film is weggelegd voor de prachtige muziek van Daniel Hart. Die is intriest en dreigend tegelijk en begeleidt je tijdens deze bevreemdende trip door het hoofd van een spook.

Stof tot nadenken

Ondanks de trage opbouw en af en toe wat lang uitgesponnen scènes is dit een interessante bezinning over de dood, het leven na de dood en de relativiteit van de tijd. De regisseur neemt een risico door het spook voor te stellen als een laken met twee gaten, maar wie hierin wil/kan meegaan, krijgt uiteindelijk waar voor zijn geld en zelfs wat stof tot nadenken op de weg naar huis.

Regie: David Lowery

Met: Casey Affleck & Rooney Mara