The disappearence of Eleanor Rigby: Him & Her

Man vs. vrouw

😀 😀 🙂 😦

Please stop reminding me that something’s wrong.

Eén recensie voor twee films. Het betreft hier echter twee films die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Het is bijna onmogelijk om de ene te bekijken zonder de andere. De films vertellen het verhaal van een jong koppel dat een zoontje verliest, een paar maanden na de geboorte. We zien hoe de man en de vrouw hier elk op hun manier op reageren. Zo vertelt The disappearance of Eleanor Rigby: Him het verhaal vanuit zijn standpunt en The disappearance of Eleanor Rigby: Her doet hetzelfde vanuit haar standpunt. Hij weet niet goed hoe hiermee om te gaan en wil het liefst zo snel mogelijk terug naar het leven voor het kind. Hij zoekt zijn toevlucht bij zijn vrienden en in het restaurant waar hij de zaakvoerder van is. Zij gaat kapot van verdriet en weet niet hoe ze dit moet delen met hem. Zij zoekt hulp en comfort bij haar ouders en zus. Het zoontje van haar zus speelt hierbij een belangrijke rol.

Een intrigerend uitgangspunt dus. Helaas laat de uitwerking hier en daar te wensen over. Door per sé twee langspeelfilms te maken, worden bepaalde scènes onnodig gerokken. Misschien had het beter geweest van een film van twee uur te maken, bestaande uit twee delen. We leren beide hoofdpersonages redelijk goed kennen. Alleen zijn dit niet echt interessante personages. En doordat beide films zich echt gaan focussen op één van beide, zijn er bijzonder weinig scènes waar beiden samen te zien zijn. Hierdoor is het bij momenten moeilijk te geloven dat zij ooit een koppel waren of ooit nog opnieuw een koppel zouden kunnen vormen.

Gelukkig wordt er goed geacteerd door beide hoofdrolspelers, maar ook de bijrollen laten zich niet onbetuigd. Beide vaders worden op overtuigende manier neergezet door klasbakken Hinds en Hurt en de professor waar Eleanor opnieuw les bij gaat volgen, is één van de interessantste personages uit de films, schitterend vertolkt door Viola Davis. De confrontaties met hun respectievelijke vaders en met de cynische professor, leveren dan ook de mooiste scènes op uit beide films. Een leuke gimmick dus om dit in twee films te vertalen, maar ook niet meer dan dat. Hetzelfde verhaal werd overigens al veel beter gedaan in films als The broken circle breakdown en Rabbit hole.