Godzilla

Het grootste filmmonster aller tijden

😀 😀 😀 😦

The arrogance of men is thinking nature is in their control and not the other way around. Let them fight.

Zestien jaar na Godzilla van Roland Emmerich, onderneemt Hollywood een nieuwe poging om het bekendste monster uit Japan nieuw leven in te blazen. Ze kozen hiervoor regisseur Gareth Edwards, maker van het lichtjes fantastische Monsters uit 2010. Zoals hij met Monsters een intelligente monsterfilm afleverde, probeert hij hetzelfde te doen met deze Godzilla. Er wordt heel veel aandacht besteed aan het verhaal. Joe (mooie rol van Bryan Cranston van Breaking Bad) werkt in een kerncentrale in Japan. Hij woont daar ook in de buurt, samen met zijn vrouw en zijn zoontje. Zijn vrouw is ook werkzaam in diezelfde centrale en als er op een dag een lek is in de centrale, sterft zij (een rol van Juliette Binoche). Joe is ervan overtuigd dat er meer aan de hand was en gaat op zoek naar de juiste oorzaak van het lek. Vijftien jaar later is hij nog steeds op zoek. Zijn zoon is ondertussen getrouwd en heeft ook een zoon. Hij is marinier bij het Amerikaanse leger. Als zijn vader opgepakt wordt omdat hij een interactieve zone betreedt, gaat hij op zoek naar zijn vader. Net op dat moment ontpoppen de monsters en komt Godzilla orde op zaken stellen. Zoon Ford wil nu zo snel mogelijk terug van Japan naar San Fransisco.

Het verhaal van Joe is veruit het interessantste van de hele film en het is dan ook bijzonder jammer dat Joe redelijk snel komt te sterven. Hierdoor wordt het verhaal herleid tot Ford die de kortste weg zoekt om herenigd te worden met zijn gezin. Een gemiste kans omdat het verhaal van Joe veel meer mogelijkheden biedt dan wat er hier mee gedaan werd. Gelukkig is Edwards een meer dan verdienstelijk regisseur en weet hij met een paar adembenemende scènes onze aandacht toch vast te houden. Zo wacht hij heel lang alvorens hij de monsters in vol ornaat laat zien, maar eens ze er zijn, zien ze er fantastisch uit en ook de gevechten tussen de monsters zijn supercool. Bovendien zitten er twee magistraal geregisseerde scènes in de film en deze alleen al maken het de moeite waard om deze film een kans te geven. De scène met de trein is nagelbijtend spannend en ziet er ronduit fantastisch uit. Hetzelfde met de scène waarin de para’s uit een vliegtuig gedropt worden boven de zone waar Godzilla in een gevecht verwikkeld is.

Je kunt je afvragen of een film als deze geloofwaardige en interessante personages vraagt. Wat mij betreft wel. Het is altijd aangenamer als je kunt meeleven met interessante en goed getekende personages. Deze film doet hiervoor een hele goeie poging. Alleen jammer dat veruit het interessantste personage nog voor de helft van de film uit het verhaal verdwijnt. Maar de monsters en een paar magistraal geregisseerde scènes maken heel veel goed en maken van deze film ideaal popcornvertier. De film verveelt geen seconde en, geef toe, wat is er nu cooler dan kijken naar twee gigantische monsters die vechten alsof hun leven ervan afhangt terwijl onder hen horden mensen een veilig onderkomen proberen te zoeken?