Groenten uit Balen
Van : Frank Van Mechelen
Met : Evelien Bosmans, Stany Crets, Tiny Bertels, Michel Van Dousselaere, Lucas Van den Eynde, Clara Cleymans, Axel Daeseleire, Tom Dewispelaere, Herwig Ilegems, Bart Hollanders
😀 😀 🙂 😦
Germaine is 18 jaar in 1971. Ze woont in een arbeiderswijk in de Kempen en droomt van een beter leven. Dan breekt een wilde staking uit op de fabriek van haar vader Jan die 9 weken zal duren en het leven van alle betrokkenen drastisch zal veranderen. Germaine wil weg uit Balen en steekt dat niet onder stoelen of banken. Ze wordt verliefd op student Luc en raakt zelfs zwanger van hem. Ondertussen gaat Jan, die aanvankelijk radicaal tegen de staking was, zich meer en meer profileren als voorstander van de staking. Dit hele verhaal wordt grotendeels verteld uit het standpunt van het gezin van Jan en Germaine. Een pluim voor de “art decoration” die erin geslaagd is om de jaren ’70 quasi perfect te reconstrueren. Iedere “prop” lijkt zo uit een teletijdmachine te komen. Hetzelfde geldt voor de kledij. Misschien toch wat jammer van alle opgeplakte snorren en pruiken, maar voor de rest een puike prestatie.
De film zelf is aangenaam om naar te kijken, hoewel ik me soms wel stoorde aan de “over-acting” van bepaalde acteurs, zoals Veerle Dobbelaere, Koen De Bouw en vooral Stef Aerts als voorman van de linkse studentenorganisatie. Knappe prestaties daarentegen van Stany Crets, Evelien Bosmans en vooral Tiny Bertels als de moeder. Ik had soms het gevoel dat de regisseur niet goed wist welke acteerstijl er moest gehanteerd worden waardoor je een soort mix krijgt tussen het tragische en het komische, dat echter niet consequent wordt doorgetrokken. Ook het verhaal komt nooit echt op gang en lijkt maar wat aan te modderen. Gelukkig zijn bijna alle andere acteurs degelijk tot zeer goed in hun rol. Een paar voorbeelden : Lucas Van den Eynde als de ervaren fabrieksarbeider, Tom Dewispelaere als opstandeling, Axel Daeseleire als vakbondsman en, last but not least, Michel Van Dousselaere als de inwonende grootvader van Germaine.
De film verveelt nooit, maar wordt ook nooit echt boeiend ! Het blijft allemaal aangenaam om naar te kijken en af en toe zitten er wel wat leuke humoristische scènes in, maar daar blijft het dan ook bij. Een meer dan verdienstelijke poging, maar het niveau van “Adem”, “Rundskop” of “Hasta La Vista” wordt nooit gehaald. Maar goed, het kan ook niet elke keer BINGO zijn.
Kurt Blogt 