Flickan som lekte med elden

Vrouwen en vuur, een spetterende combinatie

Het tweede boek vond ik persoonlijk beter dan het eerste omdat er minder ballast in zit. Het verhaal komt direct op gang en de personages worden nog verder uitgewerkt dan in het eerste deel. Vandaar ook dat het wellicht moeilijker is om dat tweede deel naar film te vertalen. Er wordt behoorlijk wat informatie gegeven in het boek en dat mis je soms in de film, waar dat in het eerste deel veel minder het geval is. En toch slagen de makers erin om een goede film te maken. Zowel Blomkvist als Salander zijn bijzonder interessante personages en het verhaal is interessant genoeg om te blijven kijken. Ik ben geneigd om dit tweede deel minder goed te vinden, maar dat heeft veel te maken met het feit dat ik het boek zo goed vind. Zo worden de personages van het politieteam dat de moord op Dag Svensson en Mia Bergman onderzoekt veel minder uitgewerkt dan in het boek en dat vind ik jammer.

Salander is ondergedoken en Blomkvist probeert haar tevergeefs te contacteren. Ondertussen werkt Millennium aan een nieuw artikel over vrouwenhandel, onder impuls van de jonge journalist Dag Svensson. Als Svensson en zijn vriendin en later ook Bjurman vermoord worden, is Lisbeth Salander de eerste verdachte. Blomkvist is overtuigd van haar onschuld en Salander blijkt toch zo haar eigen redenen te hebben om zich in deze zaak vast te bijten. De filmmakers hebben de keuze gemaakt om zich enkel te focussen op Blomkvist en Salander en dat komt hun personages ten goede. Zowel Nyqvist als Rapace zetten hun rollen overtuigend neer en de film kent een goede vaart ondanks de duur (129 minuten). Ik had wel de indruk dat er precies minder budget was om deze film te maken en dat vertaalt zich in minder uitgekiende camerabewegingen en belichting. Desondanks een mooie film die je aandacht weet vast te houden.