Prometheus
Van : Ridley Scott
Met : Noomi Rapace, Michael Fassbender, Charlize Theron, Logan Marshall Green, Guy Pearce, Idris Elba, Sean Harris en Rafe Spall
😀 😀 😀 🙂
Ik ben de zoveelste die schrijft over deze film en ik ben me er ook zeer goed van bewust dat ik zeker niet de laatste zal zijn die over deze film zal schrijven. Maar als zelfverklaarde filmcriticus en Alien-fan in hart en nieren, kon ik deze toch niet overslaan. Eerst en vooral wil ik nog maar eens bevestigen dat Ridley Scott een zeer begenadigd regisseur is die een meester is in het scheppen van een sfeer (net zoals David Fincher dat kan). Wie daaraan twijfelt, moet volgende films maar eens opnieuw bekijken : Alien, Blade Runner, Black Rain, Gladiator, enz. Als deze films jou compleet koud laten, ga dan zeker niet naar Prometheus kijken. Als je een zoveelst film verwacht met de enige echte Alien in de hoofdrol, blijf dan ook maar thuis. Als je echter houdt van scifi, horror of actie, DAN moet je gaan kijken. Prometheus is namelijk niet meer (maar zeker ook niet minder) dan een schitterend in beeld gebrachte, fantastisch geacteerde, metafysische scifi-horror-actiefilm.
De verwijzingen naar Alien zijn legio en de film speelt zich ook af in hetzelfde universum, alleen vele jaren voor de gebeurtenissen in Alien. Elizabeth Shaw en Charlie Holloway zijn twee wetenschappers die op twee verschillende plaatsen in de wereld rotstekeningen terugvinden die erop zouden kunnen wijzen dat het menselijk ras eigenlijk geschapen is door buitenaardse wezens (haakt u hierop af, ga dan niet kijken). Ze gaan aan boord van de Prometheus op zoek naar de oorsprong van het menselijk ras. De expeditie wordt gesponsord door Weyland Corporation. Er zijn 17 mensen aan boord, onder wie een aantal wetenschappers, een charismatische kapitein, een ijskoude leidster van de expeditie en een androïde. Als ze op hun bestemming aangekomen zijn, ontdekken ze een soort piramide en worden er een aantal gebeurtenissen in gang gestoken die wel eens het einde van het menselijk ras zouden kunnen betekenen.
Het scenario stelt een aantal levensvragen en probeert hierop een antwoord te geven. Is de mens wel geschapen door God ? Bestaat God wel ? En zo niet, waar komen wij dan vandaan ? Al die vragen worden gedeeltelijk beantwoord. Zoals we van Ridley Scott gewoon zijn, neemt hij zijn tijd om zijn verhaal te vertellen. We krijgen schitterende openingsbeelden waarin de camera zweeft over adembenemende landschappen om uiteindelijk tot stilstand te komen bij een soort buitenaards wezen die één of ander goedje drinkt, in het water valt en in zijn ontbinding cellen creëert waaruit leven ontstaat. Dan leren we Charlie en Elizabeth kennen terwijl ze een grottekening vinden om uiteindelijk te belanden aan boord van het ruimteschip waar androïde David zijn tijd verdrijft met wandelen, basket en dromen lezen van de bemanning in hyperslaap. Geleidelijk aan wordt de bemanning wakker en leren we een aantal onder hen wat beter kennen. Ze verkennen de piramide en komen tot een aantal onthutsende ontdekkingen. De horror sluipt langzaam binnen en de bemanning wordt aan een aantal serieuze beproevingen onderworpen. Dit alles is quasi perfect in beeld gebracht. De decors zijn ronduit adembenemend en van het eerste moment aan boord van het schip hangt er een soort spanning in de lucht. Een spanning die tot uitbarsting komt in het supensvolle, actierijke laatste drie kwartier van de film. De horror blijft al bij al beperkt, maar af en toe zitten er toch enkele nagelbijters van scènes in de film. Zoals bijvoorbeeld de “abortus” van Shaw, de eerste kennismaking met de “slang”-aliens, enz.
Ook de acteurs zijn ronduit schitterend. Genoten van Idris Elba als kapitein. Ondanks de weinige scènes die hij kreeg, slaagt hij er toch in een blijvende indruk na te laten (en dat is niet zo evident in een film waarin je voortdurend naar schitterende beelden zit te kijken). Ook Noomi Rapace is schitterend als de tot wanhoop gedreven Elizabeth Shaw en je ziet haar angst groeien naarmate de verschrikkelijke gebeurtenissen zich ontplooien. En hiermee is ze dan ook een waardige opvolger van Ripley (Sigourney Weaver) uit Alien. En dan is er natuurlijk nog Michael Fassbender. Hij bewees eerder al een zeer goed acteur te zijn, maar wat hij hier doet met androïde David is ronduit indrukwekkend (voor mij mag hij hiervoor een Oscar krijgen). Je ziet aan alles wat hij doet, aan hoe hij zich beweegt en hoe hij praat dat hij eigenlijk een robot is. Maar toch slaagt hij erin om enige emotie in zijn rol te steken. Ik heb er een nieuw idool bij. Als je al deze punten op een rijtje zet, dan kan je niet anders dan concluderen dat dit een fantastisch filmpje is en dan neem je er de minpuntjes maar wat graag bij (Waarom Guy Pearce als oude man, er zijn toch genoeg goeie oude acteurs ? Waarom in godsnaam die scène met een zombie ?). Ik heb met andere woorden met volle teugen genoten van deze film die erin slaagt je mee te nemen naar een fantasiewereld en je constant doet twijfelen of die wereld toch niet echt bestaat.
Kurt Blogt 