Film-blogathon – Mijn Filmalfabet

Alweer een leuk initiatief. Na de Blogathon rond emoties (georganiseerd door Paul van filmliefhebber.com), organiseert Nostra van De Filmkijker dit keer een FilmAlfabet-Blogathon. De bedoeling is dat je aan iedere letter van het alfabet een film, acteur of regisseur linkt die voor jou veel betekend heeft. Hoe het precies in elkaar zit, lees je hier. Ik heb mij beperkt tot films en al mijn favoriete films op een rijtje gezet en alfabetisch gerangschikt. Ik stel vast dat dit leidt tot een zeer uiteenlopende lijst met hier en daar wat constanten. Oordeel zelf.

#

12 Angry Men (1957)

Wie mijn blog een beetje volgt, weet dat ik heel veel over theater schrijf (naast film mijn grootste passie). Eén van de beste toneelverfilmingen ooit is wellicht deze klassieker uit 1957. Na bijna 60 jaar nog altijd meer dan de moeite van het bekijken waard. Met een weergaloze Henry Fonda in de hoofdrol, schitterend geflankeerd door klasbakken als Lee J. Cobb, Martin Balsam en E.G. Marhall. Sidney Lumet in grote doen.

Haalde de lijst net niet: 12 Years A Slave

A

Alien (1979)

De eerste constante is hier al, met name Ridley Scott. Scott is voor mij één van de beste regisseurs van zijn generatie en met deze klassieker leverde hij een onvervalst meesterwerk af. Sigourney Weaver schittert in de hoofdrol en de keuze om het monster slechts heel sporadisch te laten zien, werkt fantastisch. Sfeer, setting, verhaal, acteurs, alles klopt aan deze film. Een film die mij ook na tien kijkbeurten nog steeds weet te boeien.

Haalde de lijst net niet: Alive

B

Blade Runner (1982)

En hier is Ridley Scott alweer, opnieuw met een klassiek meesterwerk. Met deze Blade Runner maakte Scott een echte film noir die zich situeert in de nabije toekomst. Rutger Hauer speelt hier de rol van zijn leven en Harrison Ford is opvallend serieus naar zijn doen. Maar het is vooral de sfeer en de setting die het hem doen. Scott creëert een grimmige, donkere stad die bruist van het leven en waarin het hoofdpersonage zijn ding doet. Ook nu nog houdt de film je aan het scherm gekluisterd.

Haalden de lijst net niet: Das Boot, Boyhood & Braveheart

C

Close Encounters Of The Third Kind (1977)

Nog zo’n constante in deze Blogathon, is Steven Spielberg. Spielberg slaagt erin films te maken die het hele gezien weten te boeien. Ik zie hem dan ook vaak opduiken in lijstjes met beste films (vooral dan E.T., Jurassic Park of Schindler’s List), maar deze parel uit 1977 wordt al te vaak over het hoofd gezien. Dit is de favoriete film van vriend Pedro van PLCOYOTE BLOGT. Intrigerend, fantasievol en boeiend van begin tot eind met Richard Dreyfuss in een mooie rol (ook hij komt later nog eens terug).

D

Dead Poets Society (1989)

Mij favoriete film allertijden, waar ik trouwens mijn levensmotto aan overgehouden heb: ‘CARPE DIEM!’. Ik ben fan van zowel de regisseur (Peter Weir) als de acteur (Robin Williams). Beiden zijn hier op hun best. Weir houdt ervan om personages neer te zetten in voor hen ongewone situaties. Hier is dat een dromer in een strakke Engelse kostschool. En Robin Williams is op zijn best in tragikomische rollen. Een schande dat hij hiervoor de Oscar niet kreeg. Desalniettemin een ronduit prachtige film!

Haalden de lijst net niet: The Deer Hunter, The Departed, Die Hard & Dirty Harry

E

Eternal Sunshine Of The Spotless Mind (2004)

Ook Jim Carrey komt nog eens voor in de lijst. Net als Robin Williams vind ik hem op zijn best in tragikomische rollen. Zoals in deze film, waar hij een liefdesrelatie uit zijn geheugen laat wissen. Dat loopt echter niet van een leien dakje. Prachtige film die een hele mooie boodschap uitdraagt en met een schitterende titelsong van Beck: Everybody’s Gotta Learn Sometimes.

F

Finding Nemo (2003)

Bijna keer of keer slaagt Pixar erin om met zijn films jong en oud te beroeren. Een eerste hoogtepunt vind je later nog in deze lijst, maar ook deze film over de wanhopige zoektocht van een vader naar zijn zoon, is er eentje om duimen en vingers bij af te likken. De stemmencast is schitterend, de film ziet er prachtig uit, de personages zijn stuk voor stuk zeer goed uitgewerkt en het verhaal is grappig en ontroerend tegelijk. Een meesterwerkje!

Haalden de lijst net niet: Fight Club & The French Connection

G

Gran Torino (2008)

Clint Eastwood is wellicht één van de meest charismatische acteurs die Hollywood ooit gekend heeft. De man draait al meer dan 60 jaar mee in Hollywood en wordt beter met de jaren. In Gran Torino bereikt hij als regisseur en als acteur een nieuw hoogtepunt. Traag, zoals we van hem gewoon zijn, maar zo mooi van opbouw en met schitterende personages. Een echte aanrader voor wie de film niet kent.

Haalden de lijst net niet: Gladiator, The Godfather & The Grey

H

Highlander (1986)

Een beetje een ‘guilty pleasure’ deze. Ik herinner me nog dat ik weg was van deze film toen hij in de zalen kwam. Ik hou van Schotland en ben ook een hele grote van Queen. Bovendien vond ik de film baanbrekend voor die tijd. Helaas doet de film wat gedateerd aan als je hem nu bekijkt. Toch blijft dit voor mij een klassieker in zijn genre.

Haalden de lijst net niet: The Hobbit, How To Train Your Dragon & Hugo

I

In The Name Of The Father (1993)

Twee klasbakken van acteurs in een film over één van de bloederigste aanslagen in de geschiedenis van Ierland. Dat kan niet misgaan en dat deed het ook niet. Zowel Postlethwaite als Day-Lewis schitteren als vader en zoon die valselijk beschuldigd worden van deelnamen aan eerder genoemde aanslagen. Weergaloze film!

J

Jaws (1975)

Dit is monsterfilm met rasacteurs in de hoofdrollen en dat zien we hoe langer hoe minder. En dat is jammer want dat is net de sterkte van deze film. De acteurs dragen de film en de keuze om de haai (achteraf bleek dat dat noodgedwongen was) lange tijd niet te laten zien, bleek een meesterlijke zet. Hierdoor leer je de drie hoofdpersonages door en door kennen en leef je ook echt met hen mee als de strijd met het monster uiteindelijk losbarst. Niet toevallig alweer een film van grootmeester Steven Spielberg.

Haalden de lijst net niet: Jagten & JFK

K

The Killing Fields (1984)

Deze film haal ik graag eens vanonder het stof omdat ik de indruk heb dat hij totaal vergeten is. Ik herinner mij nochtans dat ik omver geblazen werd toen ik hem indertijd in de bioscoop zag. Een onvervalst meesterwerk, gebaseerd op waargebeurde feiten, die een hele mooie vredesboodschap uitdraagt. Het is dan ook niet toevallig dat de film eindigt met Imagine van John Lennon.

Haalde de lijst net niet: King Kong

L

L.A. Confidential (1997)

Nog zo’n vergeten film, deze film noir met een ensemblecast om u tegen te zeggen. Prachtig verhaal, schitterend geacteerd en fantastisch in beeld gebracht. Ik vind het nu nog altijd bijzonder jammer dat deze film de Oscar voor beste film verloor tegen Titanic.

Haalden de lijst net niet: Life Is Beautiful, The Lord Of The Rings: The Fellowship Of The Ring, The Lord Of The Rings: The Two Towers

M

Munich (2005)

Nogmaals Spielberg met een waargebeurd verhaal. Ook hier speelt de ensemble cast de pannen van het dak. De strakke regie van Spielberg, die als geen ander weet hoe hij een spannende scène in beeld moet brengen, houdt je de hele tijd op het puntje van je stoel.

N

The Name Of The Rose (1986)

Wat is beter? Het boek of de film? Een discussie waar ik me meestal niet in vind omdat ik beide media los zie van elkaar. Ik hou ervan om eerst de film te bekijken en nadien het boek te lezen. Zo krijg je nog veel meer informatie. Ook hier was dat het geval. Ik vond de film super en besloot om nadien het boek te lezen. En ook het boek vond ik fantastisch. Regisseur Annaud slaagt erin om de Middeleeuwen veel grimmiger weer te geven dan we vroeger gewoon waren.

O

One Flew Over The Cuckoo’s Nest (1975)

Jullie zullen ondertussen wel al gezien hebben dat ik een zwak heb voor sterke acteerprestaties en deze film past dan ook perfect in het rijtje. Jack Nicholson is perfect gecast als de licht ontvlambare McMurphy die een instelling voor geesteszieken op stelten zet. Ondertussen heb ik op theater zelf de rol mogen spelen van McMurphy en sindsdien ben ik alleen maar nog meer gaan houden van dit verhaal van één man tegen het systeem.

P

Platoon (1986)

Samen met Saving Private Ryan wellicht één van de beste oorlogsfilms ooit gemaakt. Nooit werd de wreedheid van een oorlog beter in beeld gebracht dan hier door Oliver Stone. De onmacht en de wanhoop van de soldaten was zelden zo voelbaar als hier. Een eerbetoon aan de helden van het slagveld.

Haalden de lijst net niet: Pulp Fiction & The Player

Q

Quiz Show (1994)

Robert Redford in grote doen als regisseur in deze  praatfilm over één van de grote drama’s in de televisiewereld in Amerika. Turturro is schitterend zoals altijd en Fiennes is zijn perfecte tegenpo

R

The Revenant (2015)

De meest recente film uit deze lijst is een film die wellicht altijd zal bekend staan om het feit dat hij DiCaprio zijn eerste Oscar opleverde. Deze film is echter veel meer dan dat en heeft op zo’n korte tijd al de status van klassieker bereikt. Een schande dat de film met niet meer Oscars aan de haal ging. Jammer van The Road want had ik The Revenant niet gezien, dan had deze zeker bij de ‘R’ gestaan.

Haalden de lijst net niet: Raiders Of The Lost Ark, Rain Man, Rear Window & The Road

S

Se7en (1995)

Bij de ‘S’ twijfelde ik tussen deze en The Silence Of The Lambs, twee fantastische films in hetzelfde genre. Ik koos echter voor deze, louter en alleen voor David Fincher. Dat is voor mij de beste regisseur van dit moment. De sfeer die hij met deze film oproept, is beklijvend te noemen. Daar is hij dan ook een meester in. Neem daar dan nog de fantastische acteerprestaties bij en je krijgt een meesterwerk.

Haalden de lijst net niet: Son Of Saul, Star Wars, Schindler’s List, Saving Private Ryan, Sin City, Singin’ In The Rain, The Shawshank Redemption, The Sixth Sense & Stalingrad

T

The Truman Show (1998)

Hier had ik evengoed voor Toy Story kunnen kiezen, maar ik koos deze omdat deze film, ondanks het verhaal, zo’n positivisme uitstraalt. En dat heeft veel te maken met de prachtprestatie van Jim Carrey. Niet toevallig dat deze film van dezelfde maker is als Dead Poets Society, met name Peter Weir.

Haalden de lijst net niet: Toy Story & Traffic

U

Unforgiven (1992)

Clint Eastwood (hij weer) schittert als acteur en regisseur in deze superieure wraakwestern. Hij wordt geflankeerd door klasbakken als Morgan Freeman, Gene Hackman en Richard Harris. Neem daarbij de typische trage, maar personagegedreven regie van Eastwood en je krijgt de beste western ooit gemaakt. Dat is althans mijn bescheiden mening.

Haalden de lijst net niet: The Untouchables

V

Vertigo (1958)

In een lijst als deze kan Hitchcock natuurlijk niet ontbreken. Hij was een ingenieuze filmmaker, gespecialiseerd in thrillers. Nu nog geldt hij als voorbeeld voor veel hedendaagse filmmakers. Met Vertigo leverde hij één van zijn mooiste films af, niet toevallig met fetisj-acteur James Stewart in de hoofdrol.

W

The Wizard Of Oz (1939)

Nog zo’n golden oldie die nu nog menig kinderhart kan bekoren en meenemen in de wondere wereld van Oz. De special FX waren baanbrekend voor die tijd en ook nu nog geloof je werkelijk in de fantastische wereld die in deze film gecreëerd wordt. Een klassieker op alle vlakken. ‘Follow the yellow brick road!’.

X

Ben X (2007)

De ‘X’ is altijd moeilijk en leverde de enige Vlaamse film in het rijtje op. Een mooi debuut van Nic Balthazar die zich afspeelt in en rond het hoofd van het autistische hoofdpersonage. Knap in beeld gebracht en heel goed gespeeld door Greg Timmermans. Het verrassende einde stemt tot nadenken.

Y

Young Guns (1988)

Iconische western met een prachtige soundtrack van Bon Jovi. De film zetten een aantal jonge acteurs op de kaart, waaronder Emilio Estevez, Kiefer Sutherland & Christian Slater. Niet de beste western ooit gemaakt, maar meer dan genietbaar in zijn genre.

Z

Zodiac (2007)

Tot slot nog een film van David Fincher met de immer beter wordende Jake Gyllenhaal in de hoofdrol. De film betekende ook meteen een deel van de comeback van Robert Downey Jr., nog zo’n schitterend acteur die bezweek aan sex, drugs en Hollywood. Een hele knappe thriller die het alweer vooral van de sfeer moet hebben. Zei ik niet reeds dat Fincher daar een meester in is.

Wat een plezante opdracht was me dat. Ik greep deze kans om mijn favoriete films aller tijden eens op een andere, alternatieve manier te benaderen. Het feit dat ik slechts één film per letter wilde kiezen, maakte dat ik voor bepaalde letters verdomd moeilijke keuzes moest maken. Dank u wel, Nostra, voor de leuke Blogathon