Het Diner

Kinderen : een zegen of een vloek…

😀 😀 😀 😦

Is het iets met meisjes?’ vroeg ze nogmaals. Was het maar waar, kon ik niet nalaten te denken. Iets met meisjes… wat zou dat heerlijk zijn, heerlijk normaal, het gewone pubergedoe.

Als u Het Diner van Herman Koch nog niet gelezen heeft, dan zou u daar beter niet te lang meer mee wachten. Het is en blijft een schitterend boek, met de nodige humor geschreven. Spannend tot het einde. Dat het een goed boek is, bewijst ook het feit dat de filmindustrie de rechten gekocht heeft en de eerste film is ondertussen een feit. Ook de Amerikanen is het niet ontgaan dat dit een schitterend verhaal is en er wordt een remake van deze film voorzien met Cate Blanchett in de regiestoel. En, het moet gezegd, het is een mooie film geworden. Eén van de betere Nederlandse films van de laatste jaren. Paul en Claire zijn een welgesteld koppel met één zoon, Michel. Zijn broer Serge is getrouwd met Babette en is een vooraanstaand politicus. Beide koppels hebben een diner gepland om eens over hun zonen te spreken… Meer verklappen zou zonde zijn.

Terwijl het boek zich de hele tijd afspeelt in het restaurant, maakt de film gebruik van meerdere locaties. Het verhaal wordt verteld aan de hand van flashbacks. Hier en daar werden ook wat aanpassingen gedaan om het filmisch wat interessanter te maken. Zo is het hoofdpersonage Paul (een schitterende rol van Jacob Derwig) menselijker dan in het boek en komt zijn vrouw Claire (een fantastische Thekla Reuten) nog veel meer over als feeks. Daan Schuurmans is perfect gecast als de zelfingenomen Serge en ook Kim Van Kooten is zeer goed, hoewel haar aandeel kleiner is dan in het boek. De film ziet er fantastisch uit met schitterend camerawerk en een sfeervolle belichting. Paul vertelt het verhaal in een voice-over en kijkt zelfs af en toe eens recht in de camera om het publiek nog meer te betrekken bij het geheel. Knap! Door de eenzijdige portrettering van Claire als feeks verliest de film naar het eind toe zijn geloofwaardigheid, wat in het boek niet het geval was. Daar lijkt de laatste daad van Claire veel meer een wanhoopsdaad.

Daar te veel over doorbomen, zou de film echter oneer aandoen. De vaart zit er goed in, er wordt fantastisch geacteerd en de spanning wordt er goed in gehouden. Eén van de beste Nederlandse films van de laatste jaren. Nu afwachten wat de Amerikanen met dit verhaal gaan aanvangen. Ik ben alvast zeer benieuwd.