Onvoorwaardelijke en allesoverstijgende liefde
Ook voor zijn derde film werkt Roskam samen met Mathias Schoenaerts. Zelf noemt hij het het tweede deel van een misdaadtrilogie, na Rundskop. Le fidèle vertelt het verhaal van de allesoverstijgende liefde tussen Gigi, een Brusselse gangster en Bibi, een jonge racepilote. Zijn vaste DOP Nicholas Karakatsanis is ook weer van de partij. Samen tekenen ze voor een mooi liefdesdrama dat naar het einde toe lichtjes ontspoort.
Onvoorwaardelijke trouw
Gigi (Gino) is een Brusselse gangster en charmeur. Samen met zijn vrienden overvalt hij banken. Ze vertoeven graag in de hoogste kringen en komen zo ook vaak op de racebaan. Daar maakt hij kennis met Bibi (Bénédicte), een jonge racepilote. Het is liefde op het eerste gezicht en het begin van een passionele liefdesrelatie. Bibi weet echter niet dat Gino een misdadiger is en als ze erachter komt, leidt dat natuurlijk tot de nodige strubbelingen… ondanks alles wat er gebeurt, blijven ze elkaar echter onvoorwaardelijk trouw.
Schoenaerts in de beste rol uit zijn prille carrière
De film opent aardig met de kennismaking met Gigi en zijn vriendenclubje. Die hechte vriendschap straalt authenticiteit uit. Nooit ga je twijfelen aan deze vriendengroep. Ze gaan gegarandeerd voor elkaar door het vuur. Ook de eerste kennismaking met Bibi en haar familie en de passionele liefdesrelatie worden heel geloofwaardig in scène gezet. En dat is vooral te danken aan het goeie spel van de vrienden van Gigi, aan Adèle Exarchopoulos en niet in het minst Mathias Schoenaerts, die hier wellicht één van de beste rollen speelt uit zijn nog prille carrière. De opdeling in drie hoofdstukken lijkt wat artificieel (Gigi, Bibi en Pas de fleurs). Het eerste hoofdstuk is meteen ook het mooiste van de film en focust zich volledig op Gino. In het tweede hoofdstuk volgen we grotendeels Bibi, alhoewel Gino hier ook veel schermtijd krijgt. In het derde hoofdstuk dan lijkt het alsof Roskam de pedalen kwijt is. De Albanese mafia wordt erbij gesleurd en er zit net één ongeloofwaardige plotwending te veel in het script.
Te veel symboliek
Dat Roskam weet hoe hij een film moet maken, staat buiten kijf. Hij heeft met Karakatsanis één van de beste DOP’s ter wereld aan boord en hij maakt hier ook handig gebruik van. Deze laatste tekent trouwens weer voor een paar fantastische shots (de overval op het geldtransport (in één take opgenomen)) en hij zorgt er eigenhandig voor dat de film op het einde toch nog het einde krijgt dat hij eigenlijk verdient met een hele knappe eindscène. Het is dan ook verdomd jammer dat hij het principe van ‘kill your darlings’ niet voldoende toepast. Zoniet was dit hoogstwaarschijnlijk opnieuw een schot in de roos geweest, na Rundskop en The Drop. Nu blijft de film wat op twee benen hinken en verslikt zich in te veel symboliek (de honden) waardoor je met een dubbel gevoel de zaal verlaat.
Regie: Michael R. Roskam
Met: Mathias Schoenaerts, Adèle Exarchopoulos, Kerem Can, Sam Louwyck, Jean-Benoît Ugeus, Thomas Coumans, Stefaan Degand, Nabil Missoumi & Eric De Staercke
Kurt Blogt 
Adèle 😍
LikeGeliked door 1 persoon