Whiplash

Blindspot

Een mokerslag van een film!

cartel-2

whiplash2
J.K. Simmons & Miles Teller

Aangezien ik mijn Blindspot-lijst van 2016 niet afgewerkt kreeg, heb ik besloten verder te doen in 2017. Ik hoop dit jaar wel rond te geraken en dan een nieuwe, haalbare lijst te maken voor 2017. Whiplash is de eerste in de reeks van films die ik nog wou zien, en zeker nu ik recent La La Land gezien heb. Chazelle maakte heel veel indruk met die laatste, dus was ik razend benieuwd naar zijn eerste, en ik was verre van ontgoocheld.

6_whiplash
J.K. Simmons

Andrew is student aan de prestigieuze ‘Shaffer music school’. Hij wil er alles aan doen om de beste drummer van zijn generatie te worden. Hij oefent dan ook uren aan een stuk in de repetitieruimte. Het is tijdens één van die repetities dat hij opgemerkt wordt door Fletcher, leerkracht en dirigent van de schoolband. Fletcher vraagt hem om lid te worden van de band. Hij heeft echter zo zijn manier van lesgeven en drijft zijn leerlingen tot het uiterste. Een echte krachtmeting tussen Andrew en Fletcher is het gevolg…

Dat Chazelle iets heeft met jazz muziek zal voor iedereen onderhand wel duidelijk zijn. Zowel Whiplash als La La Land ademen muziek. In deze eersteling van Chazelle lijkt de montage gebeurd te zijn op het ritme van de muziek. Ook de camerabewegingen volgen datzelfde ritme. Hierdoor krijg je een heel dynamisch geheel.

2014, WHIPLASH
Miles Teller

Naast de strakke montage en de schitterende muziek, wordt de film gedragen door de hoofdrolspelers. Simmons won zowat alle prijzen die er te winnen zijn voor zijn vertolking en dat is meer dan terecht. Hij slaagt erin van zijn personage een geloofwaardige bullebak te maken. Dit is zo één van die rollen die je nooit vergeet en die voor eeuwige bijrolspeler Simmons wel eens de doorbraak zou kunnen betekenen. Teller is bijna even indrukwekkend als Andrew. Naar het schijnt is het bloed dat van zijn vingers druppelt in bepaalde scènes echt zijn bloed. Samen met Simmons draagt hij deze film. Echter ook Paul Reiser zet een bescheiden maar mooie vertolking neer van de vader van Andrew. Bij momenten doet de film denken aan de krachtmeting tussen Richard ‘mayonaise’ Gere en Louis Gossett Jr. in An officer and a genleman. Alleen jammer dat de drumsolo aan het eind zo lang duurt. Los daarvan blijft dit een hele knappe prent die geen minuut verveelt. We gaan er nog van horen, van die Chazelle.

Regie: Damien Chazelle

Met: Miles Teller, J.K. Simmons, Paul Reiser & Melissa Benoist

There will be blood – City lights – Modern times – Nosferatu – The good shepherd – Michael Clayton – Whiplash –  Sicario – Lincoln – Blancanieves Fury Enemy

5 reacties Voeg uw reactie toe

  1. De Protagonisten schreef:

    Ik vind deze beter dan La La Land. Net iets meer in mijn straatje. Moeilijk te vergelijken ook natuurlijk.

    Geliked door 1 persoon

    1. KVSmiley schreef:

      Jazz muziek is de rode draad 🙂

      Geliked door 1 persoon

  2. Nostra schreef:

    Fantastische film die ik diverse malen heb gezien en die gewoon top blijft.

    Geliked door 1 persoon

  3. tbouwh schreef:

    Ik vond die lange drumscene juist fantastisch:) uitstekende film inderdaad, die niet onderdoet voor Chazelle’s tweede film.

    Geliked door 1 persoon

    1. KVSmiley schreef:

      Ik ook hoor, maar te lang 🙂

      Like

Plaats een reactie